Στεκόταν σε κάθε εικόνα ξεχωριστά για να τη μελετήσει. Ξεχνούσε τις άλλες και συγκεντρωνόταν σ’ αυτήν. Προσηλωνόταν, έπεφτε πάνω της με ένα άγριο πάθος εστέτ, την αφουγκραζόταν, την μύριζε, αισθανόταν στο πετσί του και μέχρι μέσα του την ανατριχίλα, όταν τολμούσε να διεισδύσει στον δικό της κόσμο από κάποια μισάνοιχτη –και ίσως– απαγορευμένη πόρτα. Kάθε φωτογραφία είναι μια λίμνη δίχως βυθό. Ένιωθε μιαν ηδονή όταν, έπειτα από ώρες εξαντλητικής αναδίφησης, γδυνόταν πια, έβγαζε ό,τι είχε μάθει στη ζωή του, το πετούσε πέρα και κολυμπούσε στα κρύα άγνωστα νερά της φωτογραφημένης ζωής, χωρίς γνώση, χωρίς βιβλία, χωρίς προμελετημένη ηθική, απόλυτα ανασφαλής για τον κόσμο, και γι’ αυτό, ευτυχισμένος ως Θεός. Aυτό το απρόσμενο λουτρό, τον επέστρεφε γαλήνια στον εαυτό του, τον διέκρινε να γυαλίζει ασημένιος και καθαρός κάπου ανάμεσα στον βυθό και στην επιφάνεια των φωτογραφημένων νερών.
Aγάπη, Κήποι, Αχαριστία, κεφ. «Φωτοτυπίες», Κέδρος 2002, σ. 96-97.
|
12 δείγματα από τη σειρά "ΟΝΕΙΡΑ" (1980-2017)
4 δείγματα από τη σειρά NUDE STUDIES (1980 και εντεύθεν)
|
6 δείγματα από τη σειρά LONELINESS (1986-1992)
|
|
|
3 ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΙΡΑ "PARADES" (1980-2015)